De klimaatcrisis en de energiecrisis manifesteren zich genadeloos. De (gortdroge) zomer duurde voort en de torenhoge energieprijzen worden voor steeds meer mensen en bedrijven, zeker met de winter in aantocht, nijpend. De evaluatie van de dertig Regionale Energie Strategieën laat zien dat er veel te weinig ruimte is gereserveerd voor windenergie. De doelen voor 2030 worden zo niet gehaald – want alleen inzetten op zon op dak en zon op veld is onrealistisch (ruimtegebruik zon op veld) en onbetaalbaar (netinpassing).

Een grote meerderheid van de kiezers tot 35 ziet daarom al langere tijd de noodzaak van én wind op zee én wind op land en vindt windturbines zelfs stoer in het landschap staan. Dat zijn de kiezers die in 2050 hun kleinkinderen in een leefbare wereld willen zien opgroeien. Daarnaast zijn er talloze lokale energie coöperaties die supergemotiveerd zijn om samen met ons windprojecten te ontwikkelen. Aan de andere kant staan vaak goed georganiseerde tegenstanders die na jaren lang prettig wonen geen aanpassingen in hun leefomgeving willen.

Ja dit beeld polariseert. En in mijn ongeduld om de energietransitie te versnellen draag ik daar soms zelf aan bij. Daarom is de rol van de wethouder zo belangrijk. Een goede wethouder onderscheidt zich door zich niet te laten gijzelen door een luidruchtige groep(je) tegenstanders die de hele goegemeente bang maakt en opstookt. Een goede wethouder onderscheidt zich ook door zich écht te verdiepen in de zorgen van omwonenden (misschien speelt er wel oud zeer), met hen heldere afspraken te maken en die afspraken na te komen.

Dat betekent dat wethouders aan de lat staan om acties tegen windenergie in perspectief te plaatsen. Dat gemanipuleerde visualisaties en desinformatie, die mensen schrik aanjaagt, niet de toon van het debat bepalen. Maar ook om partijen te vinden die plannen van de initiatiefnemers geloofwaardig maken door externe toetsing. Een goede wethouder staat boven de partijen, schept duidelijkheid, is moedig en voorkomt door de juiste gesprekken een verlammende polarisatie.

Mijn oproep aan alle wethouders is: omarm de jonge generatie en loop niet weg voor weerstand. Wethouders zijn niet aangesteld om klakkeloos de wil van ‘het volk’ of de gemeenteraad te volgen. Een goede wethouder is onderscheidend door duidelijk te zijn: ‘windenergie komt er, ook in onze gemeente’. En door de lead te nemen om het ‘goede gesprek’ te organiseren tussen omwonenden en initiatiefnemers.

Geachte lezer, in iedere gemeente is nog plek voor windenergie. Zet ‘m op en ga met deze boodschap naar de wethouder! Ik hoop dat u samen over vier jaar vol trots kunt terugkijken op een duurzaam energieke bestuursperiode.

Willem Verhaak

Willem Verhaak is projectontwikkelaar bij Windunie en de tweede in de blogreeks van ‘Jong Windunie’ met oproep om te luisteren naar de jongere generatie.

Houd voor updates en nieuwe blogs de Windunie website en social media in de gaten.