Windunie is lid van Energie Samen en via deze koepel is Windunie aangesloten bij Nederlandse WindEnergie Associatie (NWEA). Zo zorgen wij ervoor dat we de belangen van onze leden in de politiek goed vertegenwoordigen. Dankzij onze deelname aan commissies en werkgroepen kunnen we medebepalen welke onderwerpen worden geagendeerd.

NWEA is ook een organisatie waar alle informatie samenkomt en de leden elkaar op de hoogte houden van ontwikkelingen in de duurzame windenergiesector. Axel Posthumus zit in het dagelijks en algemeen bestuur van NWEA. Laura de Groot coördineert alle lobby werkzaamheden binnen Windunie.

In 2020 hebben we veel voor elkaar gekregen voor de leden van de coöperatie op het gebied van:

• Netinpassing
• Oprichting subcommissie NWEA voor bestaande windparken
• Transportcapaciteit en aansluitplicht
• Voortgang SDE++ openstelling
• Vraagtekens rond toekomstige windenergieprojecten
• Obstakelverlichting op windturbines
• Hernieuwde gedragscode wind op land

Netinpassing van wind- (en zonne-) energie is een cruciaal onderdeel in de energietransitie. En daarbij spelen allerlei zaken een rol. Bijvoorbeeld: de locatie, de kosten en de snelheid van aanleg. Dit vergt samenwerking met onder andere netbeheerders, overheden, marktpartijen en aanpassingen in wet- en regelgeving.

De Algemene Maatregel van Bestuur over cable pooling is door lobby inmiddels definitief in werking getreden als amendement op de Elektriciteitswet. Dat betekent dat de werking landelijk wordt, in plaats van alleen voor congestiegebieden.

Windunie, Energie Samen en Firan (voorheen Zown, onderdeel Alliander) voeren lobbygesprekken over wat initiatiefnemers contractueel moeten regelen om samen op één kabel te kunnen. Daarnaast willen we via lobby de netbeheerder ertoe bewegen om van de aansluit- en transportovereenkomst (ATO) een meerpartijenovereenkomst te maken.

In 2020 heeft NWEA-overleg met haar leden een nieuwe subcommissie opgericht, die zich speciaal richt op bestaande windparken. De subcommissie komt op voor belangen en onderwerpen die specifiek voor bestaande windparken gelden. In september 2020 volgde de eerste vergadering. Patrick Thoen zit namens Windunie/ Energie Samen in de subcommissie bestaande windparken.

Op 8 juni 2020 publiceerde het Ministerie van Economische Zaken & Klimaat (EZK) de vervolgbrief over de netinfrastructuur. Voorafgaand aan de publicatie van deze brief is er veelvuldig overleg gevoerd tussen de netbeheerders, het ministerie, NWEA en andere belanghebbende partijen.

Vanuit NWEA was de inzet om het recht op transportcapaciteit en verplichte aansluitplicht in stand te houden. Dit is gelukt, zoals blijkt uit de Kamerbrief. Via Energie Samen is Windunie aangesloten bij NWEA. Er waren grote zorgen over de aankondiging in de concept-Kamerbrief over voorgenomen aanpassingen in de Elektriciteitswet. Daarin leken de aansluit- en transportplicht rigoureus veranderd te worden, ten nadele van de aangeslotenen.

Na veelvuldige correspondentie en besprekingen met EZK is het gelukt om de aankondiging in lijn te krijgen met de standpunten van NWEA. De bron van alle discussie hierover is artikel 13 van de Europese Elektriciteitsverordening 2019/943. Daarin wordt de vergoeding geregeld voor gedwongen terug regeling van aangeslotenen bij congestie.

De aansluitplicht blijft overeind, dat is Europees zo bepaald. Iedereen houdt het recht op aansluiting, maar de aansluittermijn gaat afhangen van de beschikbare netcapaciteit. Op dit moment is de wettelijke aansluittermijn voor netbeheerders 18 weken. Die wordt in de praktijk vaak niet gehaald. In de Kamerbrief gaf voormalig Minister Wiebes aan dat in de nieuwe Energiewet waarschijnlijk een meer gedifferentieerde termijn wordt opgenomen op basis van het type aansluiting.

Vanaf het najaar zal eens per jaar een SDE++ openstelling plaatsvinden. NWEA houdt in de gaten wat de verbreding van de regeling betekent voor wind. De impact is relatief klein – omdat net zoals in de oorspronkelijke SDE+- wind voorrang krijgt op de meeste overige technieken. Dat wil zeggen: windprojecten kunnen eerder inschrijven, omdat ze kosten-effectiever zijn.

De andere kant van de medaille is dat de basisbedragen steeds scherper worden. In het eerste kwartaal van 2020 heeft NWEA meerdere gesprekken gevoerd met het Planbureau voor Leefomgeving en ministerie van Economische Zaken en Klimaat over de oorzaak en risico’s hiervan. De subcommissie constateerde dat de uitgangspunten van de berekeningen niet in lijn zijn met de praktijk zoals in de uitwerking van de Regionale Energie Strategieën zijn geformuleerd. Een voorbeeld is dat de SDE++ uitgaat van steeds hogere turbines, een relatief hoog opgesteld vermogen en geen rekening houdt met participatiekosten, terwijl projecten in de RES-praktijk zoeken naar een optimale inpassing, kleinschalig zijn en in een intensief participatieproces worden ontwikkeld en geëxploiteerd.

NWEA haalde in de zomer van 2020 goed resultaat op de SDE++ regeling en de wetswijziging ten aanzien van ‘Cable pooling’. Op 9 juli werd in de Staatscourant een wetswijziging gepubliceerd ten aanzien van ‘cable pooling’. Aparte installaties, zoals een zonnepark en een windpark, moeten op dit moment verplicht beschikken over een eigen aansluiting op het net. In de praktijk kan het efficiënter zijn wind en zon gebruik te laten maken van één aansluiting, zeker omdat beide installaties vaak niet op hetzelfde moment veel stroom opwekken.

Door ‘cable pooling’ toe te staan, kan de ruimte op het net slimmer benut worden en kunnen parken sneller en goedkoper worden aangesloten. De wetswijziging maakt het mogelijk om meerdere aansluitingen te combineren. Vanuit NWEA is flink gelobbyd om dit voor elkaar te krijgen. Vooralsnog lijkt dit voor nieuwe duurzame opwekinstallaties te gelden en niet voor bestaande opwekinstallaties. Vanuit NWEA wordt gekeken of dit ook voor bestaande opwekinstallaties toegepast kan worden.

De verwachting is dat er zo niet veel projecten op land rendabel kunnen zijn. Zeker niet wanneer er vanuit een RES ook nog hoogtebeperkingen worden opgelegd. De verwachting is ook dat wanneer in 2021 blijkt dat het aantal aanvragen voor Wind op Land minder wordt, de SDE++ wellicht weer wordt aangepast. NWEA wil hierover in gesprek blijven met het ministerie van Economische Zaken en Klimaat.

Binnen Windunie zien we ook dat het steeds lastiger wordt om nieuwe projecten rond te rekenen in de businesscase. Windunie besteedt intern aandacht aan dit vraagstuk: hoe groot is het gat bij onze projecten, welke verschillen zien we in onze projecten ten opzichte van de PBL-berekeningen, welke trends zien we in de SDE++ en hoe kunnen we hier ons op voorbereiden, waar zien we kansen in onze businesscases en hoe kunnen we die benutten?

Hierbij gaan we brede oplossingsrichtingen verkennen, onder andere het type turbine, de combinatie met andere technologieën, een andere vergoedingenstructuur, optimalisaties in het stroomcontract, andere financieringsvormen, banken benaderen om minder risicomijdend te zijn. Deze ideeën vormen uiteindelijk input voor NWEA-lobby trajecten.

Landelijk zijn er gesprekken over obstakelverlichting op windturbines met betrekking tot vliegveiligheid en het beperken van overlast voor de omgeving. De landelijke werkgroep met vertegenwoordigers van onder andere NWEA en de Inspectie Leefomgeving en Transport (IL&T) is in gesprek met ministerie Infrastructuur & Waterstaat (Min. I&W) om de toelating van het transpondersysteem voor de naderingsdetectie door IL&T te versnellen.

Parallel hieraan werkt de Provincie Flevoland samen met een aantal grote windparken (Windpark Zeewolde, Windpark Blauw, Windpark Groen, NO-polder) aan een onderzoek voor de toepassing hiervan. De Provincie werkt daarbij samen met NWEA. Met het transpondersysteem is naderingsdetectie beter betaalbaar voor kleinere windparken. Radarsystemen zijn dat niet.

Het ministerie van I&W heeft al aangegeven voornemens te zijn de transpondertechniek in te gaan voeren. Een van de knelpunten die nog opgelost moeten worden, is dat hulpverlenende instanties de transponder uit moeten kunnen zetten, zodat zij niet gevolgd kunnen worden. Dat betekent dat er infrarood op windturbines geïnstalleerd moet worden. Met name voor bestaande windparken is dat een aandachtspunt.

In 2021 wordt in overleg tussen alle partijen nader uitgewerkt hoe de invoering van het transpondersysteem vorm krijgt, hoe de implementatie kan plaatsvinden en hoe de kosten verdeeld worden.

De ‘Gedragscode acceptatie en participatie windenergie op land’ is vernieuwd en gepubliceerd eind november 2020. De gedragscode bevestigt de belangrijke rol van de omgeving bij ontwikkeling van windparken op land.

Nieuw in deze versie is de uitwerking van lokaal eigenaarschap, extra aandacht voor natuur en landschap en de deelname van de belangenvereniging Nederlandse Vereniging Omwonenden Windturbines (NLVOW).

De ondertekenaars van de code zijn de brancheorganisatie NWEA, de belangenvereniging voor omwonenden windturbines (NLVOW), Greenpeace, Milieudefensie, Natuur & Milieu, de Natuur en Milieufederaties en Energie Samen (mede namens Windunie). Samen vertegenwoordigen deze organisaties een brede waaier van belangen.

Download Gedragscode 

Neem gerust contact met ons op. We helpen u graag verder.

Info@Windunie.nl
030 753 3100